07.02.2021 r.
... Na końcu książki zamieścić wielkimi literami - TO JUŻ WSZYSTKO... I tyle by było na nasz temat...
- Na świecie by się ludzie dowiedzieli, jak nam tu wszystko dobrze wyszło na koniec.. .
- I żeby pomogła jej to Nasza Klasa zredagować, za to byśmy się do nich uśmiechali do końca świata...
- I dzień dłużej :)
- Tak powinna zrobić, jeżeli jest rozsądna...
- Zaraz odpowie... Jak tu popracował nad sobą każdy człowiek... Uznanie dla nas jest kwestią czasu... Za chwilę nie będzie kwestią, byleby napisała...
- Koniec powieści.. Może byśmy się wycałowali na koniec? Na pohybel dla korona wirusa?
- Wyszłoby, że pisała z nami...
Już wyszło :)
-... Niech napisze na swoim blogu... Pora, abyśmy ruszyli skarby odkrywać ukryte w nas samych. Weselej nam będzie wśród obowiązków... My byśmy mogli też wpisywać na blogu nasze myśli. Rozdział powinien się nazywać "O myślach ludzkich"... Popatrzyli byśmy, jak wyglądają nasze myśli na komórkach, albo w komputerze... Po czekalibyśmy, aż M. nabierze pewności siebie...
- Nie wszyscy się znają na komputerach... Naszych myśli przecież nikt nam nie zabierze. Powinniśmy się pseudonimami ponazywać, potem pisać i sprawdzać, jak wyglądają emotki w naszym wykonaniu. Sąsiedzi nas poznają po wypowiedziach. Każdy tu każdego zna...
Zapytał mnie pewien człowiek, czy chcę dzielić się swoimi myślami, przecież to bardzo prywatne. Nie czułam obaw. Jest kilka rzeczy, tak, jak u ludzi bywa, kilka temat wrażliwych. Obiecałam przesłać kilka słów złożonych. W odpowiedzi otrzymałam bardzo urokliwy tekst. Poszukam na poczcie. Żeby nie było :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz